Католический Молодежный Центр - Сморгонь

св. Дон Боска

   Св. Дон Боска - святы каталіцкай Царквы; прылічаны да ліку благаслаўлёных 2 чэрвеня 1929 г.; кананізаваны 1 красавіка 1934; заснавальнік ордэна салезіянцаў. Лічыцца заступнікам моладзі.
   Родам з беднай сялянскай сям'і, на другім годзе жыцця страціў бацьку. У маладосці Дон Боска бачыў сон, пасля якога прысвяціў жыццё выхаванню кінутых падлеткаў. Вучыўся ў семінарыі ў К'ер, затым у тэалагічным каледжы ў Турыне, пасля заканчэння якога 5 чэрвеня 1841 года высвечаны ў святары. У снежні 1841 ён стварыў у Турыне араторый для працоўнай моладзі ў статусе «прыходу для падлеткаў без прыходу». У 1847 пры араторыі пасяляюцца першыя бяздомныя дзеці і ў тым жа годзе Дон Боска адкрывае другі араторый. У 1850 ён заснаваў пансіён для студэнтаў (да 1857 там пражываў 121 чалавек) і грамадства узаемадапамогі для рабочых. У 1853-1862 Боско адкрыў пры араторыі шэсть майстэрняў і друкарню. Да 1862 араторый наведвала 1200 дзяцей, з якіх 600 пражывалі пры ім. У гэтыя ж гады Боско стварыў семінарыю ў Вальдокко для сьвятароў з бедных слаёў насельніцтва.
   Для ўвасаблення сваіх задум працы з юнакамі Дон Боска 26 студзеня 1854 года заснаваў манаскае таварыства св. Францыска Сальскага (цяпер вядомае як салезіянцы Дона Боско). Статут ордэна быў канчаткова зацверджаны блажэнным Папам Піям IX 3 красавіка 1874 года. Да канца жыцця Дона Боска грамадства складалася з 773 членаў, і было створана 64 Салезіянскіх аб'яднанні ў шасці краінах свету - Італіі, Францыі (з 1877), Аргентыне (з 1879), Іспаніі (з 1881), Бразіліі (з 1883) і Чылі (з 1887). У 1872, разам са св. Марыя Дамяніка Мадзарелло, Дон Боска стварыў жаночую галіну грамадства салезіянцаў - кангрэгацыю Дачок Марыі Памочніцы Хрысціян. Ён стварыў таксама род «трэцяга ордэна» - Грамадства Салезіянскіх супрацоўнікаў (зацверджана Папам 9 мая 1876).
   Усё сваё жыццё ён прысвяціў выхаванню хлопцаў з найбяднейшых сем’яў, быў таленавітым педагогам і харызматычным выхаваўцам. Памёр 31 студзеня 1888 г.

Успамін - 31 студзеня.